انواع داده ها ، متغیرها و عملگرها در جاوا
از این قسمت به بعد سه عنصر اساسی جاوا را مورد بررسی قرار خواهیم داد : انواع داده ها ، متغیرها و آرایه ها. نظیر کلیه زبانهای جدید برنامه نویسی ، جاوا از چندین نوع داده پشتیبانی می کند . با استفاده از انواع داده ، می توانید متغیرها را اعلان نموده و آرایه ها را ایجاد کنید. خواهید دید که شیوه جاوا برای ین مسئله ، کاملا” روشن ، کارا و منسجم است .
متغیرها در جاوا
در یک برنامه جاوا ، متغیر ، اساسی ترین واحد ذخیره سازی است . یک متغیر به وسیله ترکیبی از یک شناسه ، یک نوع و یک مقدار ده
اولیه اختیاری تعریف خواهد شد . علاوه بر این ، کلیه متغیرها دارای یک قلمرو هستند که رویت پذیری آنها را تعریف می کند و یک
زمان حیات نیز دارند. متعاقبا” این اجزائ را مورد بررسی قرار می دهیم .
اعلان یک متغیر Declaring a variable
در جاوا کلیه متغیرها قبل از استفاده باید اعلان شوند . شکل اصلی اعلان متغیر بقرار زیر می باشد
type identifier [=value];
بقیش در ادامه مطلب
مقدار شناسه مقدار شناسه نوع
یکی از انواع اتمی جاوا یا نام یک کلاس یا رابط است . ( انواع کلاس و رابط بعدا” بررسی خواهد شد . ) شناسه نام نوع متغیر است . می توانید با گذاشتن یک علامت تساوی و یک مقدار ، متغیر را مقدار دهی اولیه نمایید . در ذهن بسپارید که عبارت مقدار دهی اولیه باید منتج به یک مقدار از همان نوعی(یا سازگار با آن نوع ) که برای متغیر مشخص شده ، گردد . برای اعلا ن بیش از یک نوع مشخص شده ، از فهرست کاماهای (‘) جدا کننده استفاده نمایید . در زیر مثالهایی از اعلان متغیر از انواع گوناگون را مشاهده می کنید . دقت کنید که برخی از آنها شامل یک مقدار دهی اولیه هستند .
نکته
برای نوشتن توضیحات در جاوا از // یا /* */ استفاده می کنیم .
int a, b, c; // declares three int a, b, and c.
int d = 3, e, f = 5; // declares three more ints/ initializing // d and f.
byte z = 22; // initializes z.
double pi = 3.14159; // declares an approximation of pi.
char x = ‘x’; // the variable x has the value ‘x’.
شناسه هایی که انتخاب می کنید هیچ عامل ذاتی در نام خود ندارند که نوع آنها را مشخص نماید . بسیاری از خوانندگان بیاد می آورند زمانی را که FORTRAN کلیه شناسه های از N تا I را پیش تعریف نمود تا از نوع INTEGER باشند ، در حالیکه سایر شناسه ها از نوع Real بودند . جاوا به هر یک از شناسه های متناسب شکل گرفته امکان اختیار هر نوع اعلان شده را داده است .
مقدار دهی اولیه پویا Dynamic initialization
اگر چه مثالهای قبلی از ثابت ها بعنوان مقدار ده اولیه استفاده کرده اند اما جاوا امکان مقداردهی اولیه بصورت پویا را نیز فراهم آورده است . این موضوع با استفاده از هر عبارتی که در زمان اعلان متغیر باشد ، انجام می گیرد . بعنوان مثال ، در زیر برنامه کوتاهی را مشاهده می کنید که طول ضلع یک مثلث قائم الزاویه را با داشتن طول دو ضلع مقابل محاسبه می کند :
class DynInit {
public static void main(String args[] ){
double a = 3.0, b = 4.0;
// c is dynamically initialized
double c = Math.sqrt(a * a + b * b);
System.out.println(“Hypotenuse is ” + c);
}
}
در اینجا سه متغیر محلی a , b, c اعلان شده اند . دو تای اولی توسط ثابت ها مقدار دهی اولیه شده اند . اما متغیر C بصورت پویا و بر حسب طول اضلاع مثلث قائم الزاویه ( بنابر قانون فیثاغورث ) مقدار دهی اولیه می شود . این برنامه از یکی از روشهای توکار جاوا یعنی sqrt() که عضوی از کلاس Math بوده و ریشه دوم آرگومانهای خود را محاسبه میکند استفاده کرده است . نکته کلیدی اینجا است که عبارت مقدار دهی اولیه ممکن است از هر یک از اجزائ معتبر در زمان مقدار دهی اولیه ، شامل فراخوانی روشها ، سایر متغیرها یا الفاظ استفاده نماید .
دیدگاهتان را بنویسید